
Autumn comes with pomegranates: the jewels of all fruit
(Dutch translation below)
Hi everyone, I hope all of you are doing well. We are back in the Netherlands after spending 12 amazing days in Tehran. Due to our work for ZAMIN we only stayed in Tehran. We started working with new artists and designers and cannot wait to show you their products in our new store in Strijp S, Eindhoven. Next week we’ll get our key and then it is time to prepare our shop for the first visitors.
Autumn has, just as it has here in the Netherlands, just started in Tehran with a very nice weather with cold braes. The leafs started turning to orange and red. And… you see pomegranate everywhere: A clear sign that autumn has arrived. Like here in the Netherlands when autumn starts with pumpkins.
In Tehran they sell pomegranates on every corner of the city. Even small trucks from farms sell their own pomegranate on the streets. I am a big fan of pomegranate. When I saw all those pomegranates together in Tehran I decided to write about them in this blog.
Why are pomegranates very popular in Iran?
Pomegranate means in Farsi Anar. It is obviously easier for me to pronounce Anar than pomegranate. Iran is known as the largest producer of pomegranate in the world. In the past pomegranate was known as a fruit from paradise because of that it was planted around many worship places and religion schools. It had also an industrial use: The thick red skin of the pomegranate was used to color Persian carpets, wool, hair, fabrics and more. Pomegranate even helps purifying your blood.
You’ve two kinds of pomegranate: the sweet type, which has a white skin, and the sour or sour-sweet type which has a red skin. I think Dutch people will go for the white skin, but I like the sweet sour one more.
Pomegranate is a very popular fruit in Iran. People make juice, sauce and stew and many more from it. In Iran we have stores which only sell products made from pomegranate. In these stores you can even choose how sour or sweet you like to have your juice or ice cream.
The most easy way to eat pomegranate is by just adding angelica or golpar. This is an Iranian herb which is aromatic and slightly bitter. Everyone loves this combination, but I just grab a bowl and eat it pure, without anything else. In my opinion the taste is already good enough.
Try this: Paravardeh Olive (Pomegranate with olives)
There is an appetizer in Iran, which is called Zeytoon Parvarde or Parvarde olive. It is from the northern provinces of Iran. This is my husband and mine all-time favorite appetizer and side dish. It’s a marinated olives with pomegranate and a walnut sauce. I already tried to make different recipes but unfortunately it never turned out to be tasty. I have to admit that I had the best ones in restaurants. But this time when I was in Iran my cousin made a homemade version and it tasted just yummy. I asked her for the recipe to make it by myself and share it with you. It might not be a professional recipe , but I promise you that it will taste good.
- 1 cup pitted green olives (if the olives are too salty, soak them in cold water for 15-20 minutes)
- ½ cup ground walnut
- ¾ cup pomegranate juice or 2 tablespoon pomegranate paste
- 2 tablespoon breadcrumbs
- 1 tablespoon angelica or dried mint
- 2 cloves of garlic ( use as much you like garlic)
- 1 tablespoon olive oil
Mix walnuts and garlic in a food processor until it is finely ground. Place it in a medium-sized bowl. Add breadcrumbs, olive oil, mint or angelica and mix it well. Add the olives and start adding the pomegranate juice slowly till the sauce thickens. Taste for seasoning and add salt and pepper if needed. You may serve it directly or, for an even better result, put it in the refrigerator for at least for 4 hours before serving. Zeytoon Parvardeh can be stored in the refrigerator for about a week.
I hope you will try this appetizer and enjoy it. As I said before there are so many recipes of this. You can find them in every Iranian cook book. Check out our cook books on www.ZAMIN.nl and make some other dish with pomegranate.
I hope you enjoyed reading this blog and I am looking forward to hear if you tried and liked the recipe.
De herfst brengt granaatappels: een juweel onder de vruchten
Hallo iedereen, ik hoop dat het allemaal goed gaat met jullie. We zijn weer terug in Nederland na 12 geweldige dagen in Teheran. Vanwege ons werk voor ZAMIN zijn wij zijn alleen in Teheran geweest. Ook deze keer hebben wij nieuwe artiesten en ontwerpers gevonden die geweldige producten maken. We kunnen niet wachten om hun producten te tonen in onze nieuwe winkel in Strijp-S in Eindhoven. Volgende week krijgen we onze sleutel en dan is het tijd om de winkel in te richten.
In Teheran is het najaar, net als in Nederland, ook net begonnen met zeer mooi weer en een klein briesje. Heerlijk fris herfstweer. De bladeren kleuren naar oranje en rood. En overal zie je granaatappels; een echt teken in Iran dat het herfst is. Dat is zo’n beetje hetzelfde gevoel als dat je hier in Nederland veel pompoenen ziet bij het begin van het najaar.
In Teheran werden overal granaatappels verkocht. Zelfs uit kleine vrachtwagens van boerderijen verkopen ze hun eigen granaatappels in de straten van Teheran.
Ik ben een grote fan van granaatappels. En dat deel ik graag met jullie in deze blog.
Waarom zijn granaatappels zo populair in Iran?
In Farsi betekent granaatappel Anar. Het is voor mij makkelijker om Anar uit te spreken dan granaatappel. Iran staat bekend als de grootste producent van granaatappels ter wereld. In het verleden stond een granaatappel bekend als een vrucht uit het paradijs, daarom werd het veel geplant in de buurt van veel gebedsplaatsen en religiescholen. Het had ook een industriële toepassing vanwege de dikke rode huid van de vrucht. Dat werd gebruikt als kleurstof voor het kleuren van Perzisch tapijt, wol, haar, stof etc. Je kan granaatappels tevens gebruiken voor het reinigen van je bloed.
Er bestaan twee soorten granaatappel: de zoete variant, dat een blanke huid heeft, en de zure of zoet-zure variant. Die heeft een rode huid. Ik denk dat Nederlanders eerder gaan voor de zoete variant, maar ik hou meer van zoetzuur.
Granaatappel is een zeer populaire vrucht in Iran. Mensen maken er sap van, saus voor de stoofpot en nog veel meer. In Iran hebben we zelf winkels die alleen maar producten verkopen die gemaakt zijn van granaatappels. In deze winkesl kun je zelfs kiezen hoe zuur of zoet je het sap of ijs wilt hebben.
De eenvoudigste manier om granaatappel te eten is door het toevoegen van Angelica of Golpar. Dit is een Iraanse kruid dat aromatisch en licht bitter is. De meesten houden van deze combinatie, maar ik pak gewoon een kom en eten granaatappel zonder iets erbij. Ik vind ‘m zo al lekker genoeg.
Probeer dit eens: Granaatappel met olijven
Er is een voorgerecht in Iran, dat Zeytoon Parvarde of Parvarde olijven heet. Het komt uit de noordelijke provincies van Iran. Dit is het favoriete voor- en tevens ook bijgerecht van mij en mijn man. Het zijn gemarineerde olijven met granaatappel en een walnootsaus. De beste Parvarde olijven heb ik in restaurants gehad. Thuis heb ik al verschillende recepten uitgeprobeerd, maar helaas draaide dat nooit goed uit. . Maar deze keer in Iran, had mijn nicht het zelfgemaakt en die olijven waren heerlijk. Ik heb het recept van haar gekregen zodat ik het zelf kan maken en om het met jullie te delen. Het is misschien niet een recept van een chefkok, maar ik beloof jullie dat het super lekker zal zijn.
Ingrediënten voor Parvarde olijven:
– 1 kop ontpitte groene olijven (als de olijven te zout zijn week ze dan in koud water gedurende 15-20 minuten)
– ½ kop fijn gesneden walnoten
– ¾ kop granaatappelsap of 2 eetlepels granaatappelpasta
– 2 eetlepels paneermeel
– 1 eetlepel angelica of gedroogde munt
– 2 teentjes knoflook (Als je knoflook lekker vindt, mag meer ook)
– 1 eetlepel olijfolie
Mix de walnoten en knoflook in een keukenmachine tot een fijne massa. Plaats het in een middelgrote kom. Voeg de paneermeel, olijfolie, mint of Angelica toe en mix het goed. Voeg de olijven toe en giet langzaam het granaatappelsap erbij tot het een dikke massa wordt. Voeg indien nodig peper en zout toe voor de smaak.
Je kunt het direct serveren maar voor het beste resultaat laat je het minstens 4 uur in de koelkast staan. Je kunt het voor ongeveer een week in de koelkast bewaren.
Ik hoop dat je dit gerecht gaat maken en ervan zult genieten. Zoals ik al zei zijn er veel verschillende recepten in Iran over hoe je Parvarde olijven kan maken. Je kunt het eenvoudig terug vinden in één van de Iraanse kookboeken op onze website, dus neem snel een kijkje.
Ik hoop dat je genoten hebt van deze blog en ik kijk ernaar uit om te horen of het recept geslaagd en lekker was.